Πώς να ξεχάσω τα Χριστούγεννα, Χίβα Παναχί

Πώς να ξεχάσω τα Χριστούγεννα

Όλο έλεγα ποιος να ήταν ο Χρίστος σ’ αυτό το ξύλινο Σταυρό 

Όλο αναρωτιόμουν την ξύλινη γη και τον ξύλινο ουρανό του

Ολάκερος ο κόσμος σταυρός και η φωτεινή σιωπή του

Αλλά έφτασαν εποχές που είδα κάτι Χριστούγεννα  ως θάνατος

Χεριά, μαχαίρια σκοτεινά 

Το κεφάλι στα γόνατα

Στο  ηφαίστειο της γης κρανία

Τον κόσμο της τυραννίας,

τον κόσμο της προδοσίας  

Τον κόσμο των αθώων και των αγγέλων

Στα πάθη και τα μάθη

Ποτέ δεν θα ξεχάσω τα Χριστούγεννα

2011, Αθήνα 

Μικρές Γκρίνιες Μιας Γυναίκας, Χίβα Παναχί

Η ζωή έχει τόση τρομακτική δύναμη στο είναι μας, που κι να θες να την αλλάξει κανείς, δεν μπορεί. Αυτή ασυνείδητα επανέρχεται, η ιστορία μας ενώ συνεχίζεται, μεταβάλλεται σε νέες εικόνες, μας παρηγορεί στους πόνους και σε χαρές της μας χρωματίζεται με την νοσταλγία της.

Από την υπό-έκδοσιν συλλογή ποιημάτων μου με τίτλο " Ένας Άνθρωπος από Σταχτί", Χίβα Παναχί

 Στην αγαπημένη μου Βίκυ, 




Η καρδιά θυμάται την εποχή πριν τον τυφώνα
Όταν η πρώτη ακτίνα της μέρας ήταν βρεγμένη
Ανοιξιάτικη βροχή και η ζωή να μας σκιάζει 
Κοιτάω στον καθρέφτη και θυμάμαι να λέω μεγαλεία
Μυρωδιά του βασιλικού συγκίνηση του αιώνα
Κάθε τρικυμία μετασχηματιζόταν σε γιασεμιά
Η καρδιά θυμάται την εποχή πριν τον τυφώνα
Κι την γαλήνη που δεν υπάρχει το όμοιο της







Χίβα Παναχί, ΝΥ
16/10/2018

Από την υπό-έκδοσιν συλλογή ποιημάτων μου με τίτλο " Ένας Άνθρωπος από Σταχτί" Χίβα Παναχί

Σταγόνα σταγόνα έπεφταν
Γέμιζαν την εσπέρα του θανάτου
Έπεφταν στους τάφους των αγνοημένων ποιητών
Γέμιζαν τις μπούκλες της ξενιτιάς
Φώτιζαν μια χούφτα χώματος
Γέμιζαν το μαξιλάρι του ανέμου
Έπεφταν στο φόρεμα της θάλασσας
Έπεφταν στο πρόσωπο των άστρων
Σταγόνα σταγόνα έπεφταν
Έπεφταν στις πύλες των Αθηνών
Η θάλασσα βουβή
Τα άστρα χωρίς πνοή, χωρίς φως
Των θεών τα αγάλματα σπασμένα
Τα όνειρα τους ξεθωριασμένα
Στην αγκαλιά τους η μεγάλη θλίψη
Ήταν μόνο δάκρυα που έπεφταν


Πολλά δάκρυα, μαύρα δάκρυα
Δάκρυα της μεγάλη τραγωδίας....

Αθήνα 2008- 2017

Μικρές Γκρίνιες Μιας Γυναίκας, Χίβα Παναχί

Στις περιπέτειες των τελευταίων ετών μου, έχασα αυτά τα ιστορικά αθλητικά παπούτσια και μπορεί να σας φανεί αστείο, αλλά λυπήθηκα πολύ. Με αυτά από το 2004 έτρεχα για να μαζέψω ερευνητικό υλικό για την διδακτορική μου πραγματεία.Μαζί πήγαμε σχεδόν σε όλες τις μεγάλες Ευρωπαϊκές πόλεις. Σε βιβλιοθήκες ή κέντρο μελετών, το βάρος της ψυχής κι το πνεύματος μου σε συνδυασμό με στο φυσικό μου σώμα, κι το βάρος του δρόμου αυτού, όλα τα άντεξαν. Κι παρόλο που είχαν ξεθωριάσει για τα καλά τα φόρεσα στην Τήνου λογοτεχνικού φεστιβάλ το 2014. Τα παπούτσια αυτά της ποίησης, της πολιτικής και των πόλεων κι τόσο άλλα πολλά. Τα υποδήματα του πόνου, της πείνας άλλα κι της μεγάλης πνοής. Τα αγαπημένα μου παπούτσια του επιστημονικού και δημιουργικού καθήκοντος....

"How much joy does the homeland have? from SECRETS OF THE SNOW

"How much joy does the homeland have? Enveloped in the sun's breath And you dance in circles" -- Hiva Panahi  from SECRETS OF THE SNOW

Μικρές Γκρίνιες Μιας Γυναίκας, Χίβα Παναχί

Το πρώτο Ελληνικό ποίημα που διάβασα χωρίς να είναι μεταφρασμένο και απευθείας στην Ελληνική γλώσσα ήταν "Απολείπειν ο θεός Aντώνιον". Είχα 3 μήνες στην Αθήνα τότε, κι είχα πάει στο κεντρικό εθνικό θέατρο να δω μια διασκευή. Δεν ήξερα καλά Ελληνικά αλλά είχα πάει για να κρατήσω επαφή με τον πολιτισμό. 

Λοιπόν, λίγα κατάλαβα από την παράσταση και όταν βγήκα άρχισε να βρέχει δυνατά, καρεκλοπόδαρα που έλεγε η Ασπασία, η Καθηγήτρια των Ελληνικών μου τότε.

Το παγκάκι με βιβλία έξω από το θέατρο τράβηξε την προσοχή μου που έγραφε 1000 δραχμές μόνο, και είχαμε ακόμη την δραχμή.  είχα βραχεί αρκετά αλλά δεν με ένοιαζε τόσο πολύ.  Πήρα ένα βιβλίο στην τύχη στο χέρι, ήταν ο Κωνσταντίνος Καφάβης, το αγόρασα, τρέχοντας να προλάβω το λεωφορείο. Το πρώτο ποίημα που διάβασα ήταν αυτό "Απολείπειν ο θεός Aντώνιον", άκρως Συγκινημένη, γεμάτη χαρμολύπη ότι κάτι κατάλαβα στα Ελληνικά' 
"κι αποχαιρέτα την, την Aλεξάνδρεια που χάνεις...." 

https://www.youtube.com/watch?v=LjeYjdM8zD0

A poem of Dream by Hiva Panahi in Michigan Quarterly Review

This article in Michigan Quarterly Review about modern Greek poetry also making reference in of poem of Hiva Panahi from Austerity Measures: The New Greek Poetry and writes:    "This anthology questions categories, genres, registers, and histories in a “rhizomatic” (Deleuze and Guattari) manner to dramatize the crisis of representation in language (through translation), identity (through performance), and politics (through post-revolutionary melancholy). It illustrates the becoming of new multi-lingual, multi-ethnic, multi-generational, multi-medial Greek poetry as a map of intersections that lack center and unity, and instead work as lines of flight in a network of rhetorical, topographical, and leftist intensities: “Dreams come from far away places/The stones, the birds and I take on new forms of life/Dreams have their own road/And we live far away these days, like dreams.” (Hiva Panahi, 415). It coheres around the refusal to mourn revolution and forget revolt. It feeds on the melancholic yet unyielding insistence on multiplicity and process, on roots that move and overspill, on measures that pulsate......." http://www.michiganquarterlyreview.com/2018/04/neoliberal-austerity-and-left-melancholy-by-vassilis-lambropoulos/

A Woman from Ashes by Hiva Panahi

In the era where all your knowledge transforms into papers

Papers that leaving you one by one

It is wind, huge wind, strange wind

You feel insecurity like a child with papers of kites

The era of big silence

huge without sky and kites

heartbeats out there on that duststorm

What a strange Eros

The eventual, of a hope

Hiva Panahi March 23/2018 NYC

A Woman from Ashes by Hiva Panahi

For death, I have sung

In a rainy night

I have sung

I sent it my white jasmine

I sent it my moon

For my death
I have sung...  2012, Athens 

Μικρές Γκρίνιες Μιας Γυναίκας, Χίβα Παναχί

Αν ξανά πάω στην Αθήνα

Σε κάθε γειτονιά της θα ανάψω ένα κερί

Εναντία στο σκοτάδι που με εδίωκε τόσα χρονιά

Κι θα χαρίσω μια σταγόνα βροχής

Σε όλα τα σημεία που δάκρυζα 
................ 

Voises of PEN America in Governors Island,NY

Last week Sep 9 for a first time of my life I was been in Governors Island,NY for World Voises of PEN America.
Yes, we have 2017 and we are concerned  about varieties issues!

I tryed to spoke out of turn on matter of this days  from my exprience as author. The combination of spiritual identities and mentalities and their obstacles and as example I talked about my Kurdish- Greek spiritual identities.
Yes, I wanted to transfer to my colleagues writers and our people that
the world's human civilization - culture has been built on tears and many sacrifices of creative people!

Hiva Panahi in Governors Island (NYC)

#PenAmerica #HivaPanahi
 #Worker Writers School

 Fall Open House
Saturday, September 9, 2017 | 11:00 am EDT – 5:00 pm EDT
Governors IslandGovernors Island (NYC), Nolan Park #7A

The Worker Writers School, in collaboration with PEN America, hosts our annual “Fall Open House” on Governors Island. Join participants from Domestic Workers United, Taxi Workers Alliance, Street Vendor Project, Picture the Homeless, Retail Action Project, the New York Worker Center Federation, and other organizations in a series of creative writing mini-workshops and book panels with a wide array of writers, activists, scholars, and artists including Pulitzer Prize winner Tyehimba Jess, Ken Chen, Kazembe Balagun, Mark Bray, Jordan T. Camp, Emily Chow Buck, Christina Heatherton, Daniel Anton Johnson, Hiva Pahani, Nikhil Pal Singh, and Daniel Oliver Tucker.

Poetry the voice of missing people!

#Thedocumenta14
Poetry, the voice of missing people!

Hiva Panahi in day of poetry, nyrb NEWS with "Ash Person"

ASH PERSON by Hiva Pinahi
Dreams come from far away places
The stones, the birds and I take on new forms of life
Dreams have their own road
And we live far away these days, like dreams.
(Trans. by Maria Margaronis)
 https://www.nyrb.com/blogs/nyrb-news/readings-from-austerity-measures-the-new-greek-poetry

A woman’s little gripes, Hiva Panahi

I have been in New York just five months but I have already had an emotional attachment to this city. This January I was in Manhattan and was met again with simple things like the simple smiling of people and that was wonderful. In my time at Columbia University I had taken the road to learn about this place by luck with no program and no information. The magical buildings with incredible spiritual aura that was written by Pro Ecclesia Dei. I stumbled into the library with great esthetic; it was a blessing and I had a rare sensation of gentleness. I said hello to Homer, Aristotle, Plato and Cicero. I sat down in the corner near the entry and for hours I had conversation with the statute of Athena; this atmosphere moved me so much. My broken health, my broken life and broken career, there were all the broken pieces of my life - like a prayer for new life in the new city, in New York City.

A woman’s little gripes, Hiva Panahi

Pleasant surprises may not be many but they arrive as essential truths. They come to erase the traces of those weaklings who blocked the flow of our lives. They come to give a potent end to the era of the carnivores we happen to meet, who hurt us in the corners of our lives. Pleasant surprises arise from pure logic, nesting in distant and nearby places.

They are slow to appear, but when they arrive they are light for the eyes.
Truly, in pure logos  flourish the friendliest, most wise human thoughts. Truly logos is discovery. Beyond doubt the experience of truth is poetic, to fill space and time ....


05.12.2017,NYC

An letter from late great Kurdish thinker and poet Maaref Aghaei for Hiva Panahi

This letter belong the late great Kurdish poet and thinker Maref Agaei in 1994 for me. 

He wrote to me" Dear Hiva, your poetry style writing has a powerful feeling and a deep thought, I praise these short poems with such great meaning. I received two of your new poems and I hope we can publish them as soon is possible.  

Please keep on writing!Forward for other poems from you

Dr. Hiva Panahi in The documenta 14 Reader

The main book of documenta 14 takes the form of a reader, evoking the various meanings associated with the term. The documenta 14 Reader explores—in essay, allegory, poem, historical legal document, and hybrid literary other—the discursive and practical concerns of the project, such as debt and gift, the coloniality of power, economies of the exhibition, and languages (and other currencies) without remainder. A critical anthology that reflects on history in order to better envision the present and reconceptualize the future, the Reader features both newly commissioned and foundational texts as well as image portfolios that illustrate the expansive scope—at once temporal and geographic—of historical artists and actors included in the documenta 14 project.
With contributions by Tony Bennett, Ross Birrell, Maria Boletsi, Jacques Derrida, Souleymane Bachir Diagne, W. E. B. Du Bois, Silvia Federici, Denise Ferreira da Silva, Yannis Hamilakis, Candice Hopkins, Quinn Latimer, Isabell Lorey, Sylvère Lotringer, Antonio Negri, Pauline Oliveros, Hiva Panahi, Paul B. Preciado, Adam Szymczyk, and others

Edited by Quinn Latimer and Adam Szymczyk 712 pages, 153 color illustrations
Hardcover, 17.7 × 22.1 cm
Separate editions in English, German, and Greek
Publisher: Prestel

Retail price: 35 Euro
ISBN 978-3-7913-5657-0

Τα δακρυσμένα μάτια ήταν της άνοιξης, Χίβα Παναχί

Τα δακρυσμένα μάτια ήταν της άνοιξης

Νυχτολαμπούν στο κήπο

Σκιάζουν τις ρίζες του μεγάλου ελάτου 

Να ακούγεται το ποτάμι
Να σου λείπει η θάλασσα

Ανάβουν τα γιορτινά φώτα
Φέρνει ζάλη ο χαρούμενος κόσμος 

Ενω μπερδεψαν τα δακρυσμενα ματια με καποιο πινακα
Τιμολογησε το καθε δακρυ στραμενη στην κατευθυνση του βορεια
Τι είναι να καταγεσαι απο τα αρχαια μαρμαρα

είναι της άνοιξης
Τα μνυμεια 

 Χίβα Παναχί ΝΥ, 30.3.2017  

" A man from ashes"by Hiva Panahi

 
Dreams come from far away places
the stones, the birds and I take on new forms of life
dreams have their own road
and we live far away these days, like dreams 





Reference: 
1) From my second collection " A man from ashes" Austerity Measures, The New Greek Poetry, edited by Karen Van Dyck, trans. Maria Margaronis

World Poetry Day March 21, in NYC at McNally Jackson bookstore

This year the World Poetry Day will be a memorable day to all of us, and this event is co-sponsored by the Black Sea Networks at Columbia University.
That would honour the real face of the people that they are: committed and transformation of poetry such a strong structure of human civilization; professor Karen Van Dyck a literary critic, teacher and author, from Columbia University through the world of ideas and dreaming words as powerful poetry; It is deep emotion for me and I will be there too..
*****A portion of book sale proceeds from the evening will be donated to the ACLU and books by the participants, as well as Austerity Measures, will be available http://www.mcnallyjackson.com/event/austerity-measures-new-greek-poetry