....Σε υγροτόπους κατά μήκους των ποταμών εκεί
που ψήλωσε ο πλάτανος
Κατελήφθην ρίζες μυρωδάτες
ονείρων
Κατάληξη προς θάλασσα, χέρια
απέραντα
Κάθεται ο πατέρας σου με
την φωνή που άκουσα ή δεν άκουσα
Ρυθμούς πολλαπλών χαράς, αιωνία
ζωή τα ίχνη
Αναρωτιέμαι τι δεν έκανες
τόσα χρόνια εν μέσω των δακριών
Πλημμυροτόπους σώματα και
βλέμματα
Καταδίωξη λυκόφως ο έρωτας.......
Χίβα Παναχί