....Σε υγροτόπους κατά μήκους  των ποταμών εκεί
που ψήλωσε ο πλάτανος 
Κατελήφθην ρίζες μυρωδάτες
ονείρων 
Κατάληξη προς θάλασσα, χέρια
απέραντα
Κάθεται ο πατέρας σου με
την φωνή που άκουσα ή δεν άκουσα 
Ρυθμούς πολλαπλών χαράς, αιωνία
ζωή τα  ίχνη
Αναρωτιέμαι τι δεν έκανες
τόσα χρόνια εν μέσω των δακριών 
Πλημμυροτόπους σώματα και
βλέμματα  
Καταδίωξη λυκόφως ο έρωτας.......
Χίβα Παναχί 
 


 
 
