A woman’s little gripes

The slaves that flatter  the kings non-existent clothes are even more pathetic that the naked king himself....

Μικρές Γκρίνιες Μιας Γυναίκας, Χίβα Παναχί

Όλα τα φοιτητικά μου χρόνια είχαμε απεργία στο Πανεπιστήμιο. Δεν χάρηκα ούτε ένα εξάμηνο κανονικό μάθημα. Κάτι βάνδαλοι έμπαιναν και έβγαιναν από στις αίθουσες μας. Ήμουν άκρως λυπημένη,απελπισμένη πως θα μάθω την νέα μου ζωή.Είχα ζητήσει από έναν Καθηγητή μας μια βιβλιογραφία. Αυτός με κοίταξε παράξενα και με απόφυγε τυπικά. Στις γωνιές της Αθήνας όμως είχα βρει πολλές βιβλιοθήκες. Μέτα άρχισα να αγοράσω τα βιβλία που είχα ανάγκη. Δεν με χόρταινε μόνο ο δανεισμός τους. Σαν το πατρικό, είχα πάλι μια βιβλιοθήκη και φαίνεται πώς μεγάλωσε τόσο όσο δεν είχα φανταστεί. Κάπου κοντά 4000 βιβλία. Παν πολλές φορές αυτά τα χρόνια που είμαι χωρίς φωλιά τα έχω πακετάρει. Τελικά θα κάτσουν κάπου σε γαλήνη. Δεν θέλω τίποτα να ταράξει τις μελωδίες τους. Τα βιβλία μου είναι τα παιδιά μου. Όποτε θα με ακολουθούν με τα φτερά τους, αγγελικά, σοφά, ονειρεμένα. Και ως κατάληξη έργα ανθρωπινά με το άρωμα της αλήθειας ....

Ο Γιασαρ Κεμάλ ως μύθος και πραγματικότητα, Χιβα Παναχί

Έκανε σουρωτήρι την επιβαλλόμενη τουρκικής γλώσσας,  έφτιαξε ένα νέο φαινόμενο στην παγκόσμια λογοτεχνία. Ο Γιασαρ Κεμαλ δεν είναι μέρος της τουρκικής λογοτεχνίας άλλα είναι το φαινόμενο της. Η κυρίαρχη, η σκληρή διάλεκτος αιματοκύλησε την γη του άλλα εκείνος με τρυφερότητα έπλασε βουνά, ανθρώπους, έρωτες, θάμνους, ατελείωτα τραγούδια. Έτσι με χαρισματικό τρόπο κατάφερε να μιλά για τα πάθη της μητέρας γης και τους ανθρώπους της. Διαπέρασε το χρόνο, και τα σύνορα. Στις μέρες που νοσηλευόταν είχε την αγωνία της μαχόμενης Κόμπανι άλλα όταν του είπαν ελευθερώθηκε φαίνεται να άφησε το τελευταίο χαμόγελο του όπως ενημερώθηκα στις 3.2.2015. Ο  Γιασαρ Κεμάλ θα ζήσει ως μύθος και πραγματικότητα ενός Παν αρχαίου πολιτισμού, που λέγεται ο Κουρδικός πολιτισμός.

Το πράσινο φύλλο του ουρανού, Χίβα Παναχί

 "Το πράσινο φύλλο του ουρανού



Ξέρω όταν με πιάνει πολυλογία

Ξεπερνώ τις ασταμάτητες σταγόνες της βροχής

Δίχως να νιώθω τον παγωμένο αέρα

Ξέρω γίνομαι μια παράλογη εποχή

Ξέρω πως γίνομαι κάτι παραπάνω από βροχή   

Οι νύχτες μου έγραφαν νότες στους βράχους

Μια ερωτευμένη θάλασσα

Κάτι νύχτες των κόκκινων ανεμών

Ξέρω όταν με πιάνει αυτή η  πολυλογία κλαίω

Μόνο αστραπές το  γνωρίζουν 

Ξέρω πως στις ρίζες των μαλλιών μου ζει ο ήλιος

Ακόμη μυρίζω το πράσινο φύλλο του ουρανού του  

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΜΟΥ "Το πράσινο φύλλο του ουρανού" Χίβα Παναχί, 28.2.2.16

Μικρές Γκρίνιες Μιας Γυναίκας, Χίβα Παναχί

Σήμερα γραφώ για τα τελευταία μου δάκρυα

Γραφώ από την κόλαση

Με βουβές πέτρες

Γραφώ για τα μεγάλα, τα  ατέλειωτα κύματα της

Να πέφτουν το ένα μετά το άλλο

Γραφώ για τα νυχτολούλουδα που έχασα

Για το δέρμα της καρδιάς μου που έσπασε

Η βροχή του παραθύρι μου αίμα

Και ένα  ξεριζωμένο γρασίδι σωτήρα  

14.2.2016 

* Kurdish art work by Mrs.Shilan Jabbar, Canada 

Μικρές Γκρίνιες Μιας Γυναίκας, Χίβα Παναχί

Από το νέο μου ποίημα'

Εγώ για τον θάνατο έχω τραγουδήσει

Του έστειλα μια νύχτα τα λευκά 

και τα ροζ γιασεμιά μου

Columbia University in the City of New York, Hiva Panahi Poetry

Columbia University in the City of New York
The Department Of Classics,
The department of classics of the University Of Columbia has chosen three poems of the young Kurdish writer Dr. Hiva Panahi for new Geek –English edition of the poetry anthology Austerity Measures; The New Greek Poetry, to be published in spring 2016.
The poems are as follows: Companion 1996 Kurdistan, The Breath of the Olive Tree,2006, Athens, A Man of Ashes, 2006, Athens
Hiva Panahi write in Kurdish, in Greek and a translation is soon to be published in New York, USA