Μαρμαρωμένος πέλαγος, Χίβα Παναχί

Μαρμαρωμένος πέλαγος 


Κάτω απ'τα κυπαρίσσια ξεκινούν τα χρώματα  
Ο ακίβδηλος βροχερός πέλαγος
Και η χάση που  αγκαλιάζει τις συννεφιές  
Ασταμάτητες σταγόνες για να ξεδιψάσουν
Αυτοί που έφυγαν ήξεραν να μην φύγουν ποτέ 
Ως πέτρες βιώνουν τον αγέρα 
Ως πέτρες υπάρχουν κάτω ή πάνω σε θάμνους
Ως πέτρες πέφτουν σιωπηλά 
Έτσι ψήλωσε η σιγή. 
Στις ρίζες του κενού 
Στον ορίζοντα
10.3.2015 

( ένα κομμάτι από ένα μεγάλο ποίημα μου )

*Azad Saber Born in Sulaymaniyah south of Kurdistan ,He lives and works now in Amsterdam the Netherlands .

Μικρές Γκρίνες Μιας Γυναίκας, Χίβα Παναχί

 Φωλιά

Σ' αυτήν την φωλιά που εγκαταλείπω  
Που στον άνεμο  της έγραφα βροχή 
Στο βουνό της  νόηση και υπομονή 
Σ' αυτήν την φωλιά ζούσε μαζί μου ο Προμηθέας 
Ακέραιος άλλα  παν ευαίσθητος
Πόσες νύχτες περάσαμε μαζί  στην βροχή;
Πόσες ψυχρές που ήρθαν από θερμά πρόσωπα; 
Όμως  ως Δεσμώτες κανένα παράπονο 
Σ' αυτήν την φωλιά που εγκαταλείπω  
Σφιχτοδεμένη σάρκα των ονείρων μου 
Και βλέπω να με ακολουθούσουν
29.12.2014 
Αθήνα, Χίβα Παναχί  




*Art work of Kamal Ridha born in Sulimanya south of Kurdistan , He lives and works now in Göteborg in Sweden .

Companion, Hiva Panahi poem

Companion

The sweat of a poem

In the mysterious hills

In the suitcase

I carry my height

Together with a coloured innuendo I travel

Should I still wait

For Ariman* to mock me?

Or fall in love with the sun

As a sinful girl?

Do you think I come from

The country of cells

Do you think an oppressive thunder

Would turn me into the rain of love

Do you think there in the depth of the fields

During the illegitimate pain of darkness, my smile would still be imitation

In the cheerful mirror?

The false moment of the day

In the breath of our existence

Tell me, how can I escape

The ghost dressed in black**?

Yet his shadow brings me fear

I searched in the fairytales

and legends of ages past

For the day that will not dawn

From the famous thousand nights

A grey song

Of cursed love

From where does it come?

In the suitcase

I carry my height

The make-believe hero of the rain

Spoken of a thousand nights

I travel

1996, Kurdistan –Iran

From the collection "The Secret of Snow", Hiva Panahi 

* Evil Spirit

** Reference to the black shadow in Shakespeare’s Othello

***Khaled Sattar Art Work Painting 

 Khaled Sattar 1954 born in Kerkuk south of Kurdistan , He lives and works now in Lund in Sweden .

Μικρές Γκρίνες Μιας Γυναίκας, Χίβα Παναχί

Είσαι ήλιος σ'μάτια μου 

Μ' στα μάτια μου υπάρχει ένας ήλιος που σου μοιάζει 

Ως πρωί ζεσταίνομαι με τις ανάσες του

Υφαίνω λαμπερά άστρα 

Ο ουρανός μοσχοβολάει  

Μ'στα μάτια μου υπάρχει ένας ήλιος  μεγάλος  

Ένας σεμνός ήλιος 

Ένας ήλιος αρχαίος και ζωντανός  

Ξέρει από άνοιξη και τις πεδιάδες 

Ξέρει από βουνά, από θάλασσα 

Το σκοτάδι  ήρθε ανελέητο 

Χρόνιζε στα βάθη της γης 

Σκορπώντας ασύμμετρα την πνοή του 

Τα χεριά σου  φύτεψαν μια λεβάντα βροχερή 

Έτσι έγινα κρίνο

Μ'στα μάτια μου υπάρχουν τόσα 

Βλέπω τόσα και τόσα 

 Μ'στα μάτια μου μείνε 

Να δεις μια χούφτα από τα μαλλιά μιας κουρδισσας που πολεμάει στην Κομπάνι

Ενώ το επόμενο λεπτό γίνεται μουσική
Γίνεται πίνακα ζωγραφική 
Έπειτα κοιμάται στο ωκεανό   

Οι άνθρωποι από τον ήλιο γεννιούνται 

Οι άνθρωποι συνεχίζουν στο ατελείωτο  

Η ζωή στα χεριά μου είναι βροχή 

Η πόλη είναι βροχή, η χαρά είναι βροχή 

Μ'στα μάτια μου ένας ήλιος υπάρχει 

Είσαι τα μάτια μου κι εγώ βροχερό χώμα 

Εμείς οι άνθρωποι για πάντα   ...

Χίβα Παναχί, Αθήνα 

9.12.2014

Μικρές Γκρίνες Μιας Γυναίκας, Χίβα Παναχί

Πέρασμα 

Βγες να δεις την βροχή της θαλασσής
Πάρε το μονόδρομο με τους ήχους των ψαριών
Με την ψύχη σου ολόγυμνος Περπάτησε σταγόνα με σταγόνα τον αναδυόμενο ουρανό

Ξέρεις πως όλα καταλήγουν στην θάλασσα

Τα λυγερά δεντρά σκύβουν στο βαρύ σου περπάτημα

Ο τελευταίος άνθος ακούει την ζεστή σου καρδιά

Ήταν μια μέρα να ανεβαίνεις από τους ήχους

Ήταν να συνευρεθείς με φεγγοβολιές
 

Χίβα Παναχί, 4.12.2014, Αθήνα 

My action in NEW.York U.S.A

6 Days of Women's Activism: AF3IRM-NY/NJ Sets Up Altar to Commemorate our Missing, Murdered, & Trafficked Sisters Worldwide

With the theme MISSING, MURDERED & TRAFFICKED:  Elements of Femicide, AF3IRM has constructed an altar of homage and remembrance and will share it to the public Tuesday night, November 25th, 7-9 PM in Foley Square Park in downtown Manhattan. The day  commemorates the International Day for the Elimination of Violence against Women and the first day of the 16 Days of Women’s Activism Against Gender Violence.  

This altar will feature photographs of missing, murdered & trafficked women from Juarez, Mexico; the Highway of Tears, Canada; trafficked and prostituted women in Germany; fatalities of domestic violence and brutal misogyny in India, Japan, the Philippines and other parts of Asia; casualties of war and genocide from Palestine and from other parts of the world. It will also bear information and images of women who have been trafficked to the United States.

The program invites offerings and words from participants and will include AF3IRM members Seelai Karzai and Joan Ariete will share poems written by women freedom fighters-- Seelai will read poems of her own, while Joan will read two poems of Dr. Hiva Panahi, a Kurdish-Greek poet based in Athens.Quiara Escobar will read some ancient proverbs from Mexico. Other enriching and invigorating words written by and for women will be shared. This program will be solemn in nature and in utmost solidarity with all our fallen sisters from all over the world.

Our objective is to call attention to the relentless war on women, their commoditization which often leads to their demise, and the non-concern by the greater part of humanity as our sisters are decimated under various pretexts the world over.

Facebook Event:  http://tinyurl.com/ppgb5eq

Facebook / Twitter:  @af3irmnyc

Hashtags: #16Days #16DaysofWomensActivism #MurderedMissingTrafficked #EndFemicide

Event Information:  

Tuesday, November 25, 2014 from 7PM-9PM

Foley Square Park, New York, NY 10013

Μικρές Γκρίνες Μιας Γυναίκας, Χίβα Παναχί

Μεγάλη ομολογία η νύχτα
Μια φωναχτή φωνή για απελευθέρωση 
Μια μακαράς ομολογίας η νύχτα
Η νύχτα μια απόσταση από σένα προς εσένα  
Μια φωνή δίχως ελπίδα νύχτα 
Μια ατελείωτη φωνή από σένα 
Η νύχτα είναι μεγάλη ομολογία

International Poetry Day, French Institute, Athens,2007

Μικρές Γκρίνες Μιας Γυναίκας, Χίβα Παναχί

  
Εδώ δίπλα έχουμε κάτι δέντρα, μια ανηφόρα, που αν δεν τα προς περνάς θα σε οδηγήσει στον Υμηττό, σε κάτι πράσινες σκιές δέντρων που έχουν μια ηλικία.Ποιος ξέρει από πότε είναι ή έχουν σωθεί από πυρκαγιές ή έχουν κρατηθεί από μια αρχαία ευχή. 
Περπατώ ήρεμα, κοιτώ τους περαστικούς, μια θλίψη τους έχει σε εγκράτεια και τρέχουν, δεν τους αρέσει η βροχή, ίσως τους θυμίζει το βάθος τους που παραμέλησαν ή ...Φύσει και μαζεύομαι στο παλτό μου ξανά, εισχώρησε ο άνεμος εδώ και βρέχει σταθερά, ένας μουντός ουρανός, σαν ένας θλιμμένος εραστής με συνοδεύει .
Αλήθεια, βγήκα να αγοράσω ένα κερί, ξέρω ένα μαγαζάκι εδώ, δεν έχω μπει ποτέ μέσα όμως, από όσο θυμάμαι έχει τόσο όμορφα πραγματάκια, μπορείς να παρατηρήσεις την λεπτότητα σε κάθε αντικείμενο , το περαστικό μάτι δεν το χορταίνει.
Μπαίνω μέσα είναι μια ηλικιωμένη κυρία, μου λέει 'ότι θα έρθει και είναι στο δρόμο' χωρίς να έχω προλάβει καν να ρωτήσω.
Από το βλέμμα της κυρίας, κατάλαβα, ότι δεν περίμενε κανένα πελάτη τόσο πρωί . Όμως η βροχή και ο μουντός ουρανός κάνουν τη διαφορά σήμερα, ήθελα να της το πω, από τις άλλες μέρες.
Το μαγαζί ήταν αρκετά μεγάλο, στα μπροστινά ράφια μικρά αγαλματάκια τύπου ευτυχισμένων ανθρώπων χέρι χέρι, θα μου πεις, γιατί το λέω έτσι επειδή δεν το βλέπω τόσο συχνά .
Στο διπλανό ράφι που είναι καλυμμένο με ένα ύφασμα τύπου κασκόλ, από κάτω με μια γουστόζικη σειρά κοσμημάτων που με μεγάλα γράμματα παρατηρώ είναι για Feg soo ...κάτι σπάνιες ακριβές ρόμπες . Η κυρία μουρμουρίζει στο τηλέφωνο κάτι έτσι με  πολύ έξυπνα σαν να θελε να με απασχολήσει άρχισε να μιλά για τους πόνους στην μέση της .Έτσι ευγενικά της λέω, θέλω να ρίξω μια ματιά σ-αυτά τα υπέροχα αντικείμενα. Η ανακούφιση της είναι φανερή.
Στο βάθος του μαγαζιού εντόπισα έναν καθρέφτη τυλιγμένο σε ένα υφασματίνο πλαίσιο που διακοσμείται με κάτι πεταλούδες σκουλαρίκια, σαν όλες τις αναμνήσεις μιας γυναίκας που ζουν σε καθρέφτη πια. Συγκινήθηκα πολύ μέσα μου, σαν εκείνους τους καθρέπτες της γιαγιάς μου.
Κάπως έτσι αγαπημένε μου, δεν σου το είπα, έγινες ένα με την μουντάδα και τη βροχή, ένα κομμάτι της. Αυτή η μουντάδα εξαπλώνεται στις στιγμές μου, μια λέει έναν αμανέ πάνω σε μια χαραμάδα, και κυλάς σταγόνες του κεριού πέφτεις και γεμίζεις την αυλή της γης , είμαι και εγώ κάτοικος αυτής της γης , συγκλονιστική συνεύρεση με την βροχή και το φως του κεριού να κλαίει και εσύ θλιμμένε μου εραστή κάπου να στέκεσαι βροχερά …

Art work painting by Lukman Ahmad born in Al Hasakah west of kurdistan ,He lives and works now in Washington D.C . United States .

Ένα ποίημα της Τζίλα, Άγνωστος στρατιώτης

Άγνωστος στρατιώτης

Μια μέρα πέτρα
Άνθη και δέντρα
Μαζί με τα πουλιά
Επισκέφτηκαν ομαδικά τον ήλιο
Πες μας Ήλιε τι έγινε ξανά;
Κοιτάξτε εκεί στο κάμπο
Στην ανάσα των ανθών
Στο σταθμό των αλόγων με τα χρυσαφένια πατήματα
 Μετέφεραν ένα ματωμένο κλαδί πίσω
Πεταμένο στο χώμα
Βράχος, βουνό, ανθοί και χώμα
Βούρκωσαν ομαδικά.....

Μετάφραση και απόδοση στην ελληνική γλώσσα, Χίβα Παναχί 

In the background of all the silence things, Hiva Panahi

In the  background  of all the silence things, when I started my journey;and  the silence only grows, like my grandmother, with gray hair and wonderful deep eyes, the silence  converted  in view of the soul, this is the existing. My grandmother, the level of the free life,  with my  silence again,  I see  her   standing on and observes the world, so, I travel in the  background  of all the silence things