Μικρές Γκρίνιες Μιας Γυναίκας, Χίβα Παναχί

Μάζεψα τα δάχτυλα μου ώστε να μπορέσω να γράψω λίγες λέξεις. Στο νου μου εικόνες βουβές, εικόνες φωνές και εικόνες ανθρώπων. Πολλές φορές μέσα σε κάποια ξέχασα την ύπαρξη μου. Ξέχασα τα πλανήματα μου και κοίλας δεν θυμάμαι τίποτα. Μάζεψα τα δάχτυλα μου να μην αγγίξουν ή καλύτερα να αγγίξουν αργότερα άλλη μέρα, άλλη στιγμή.  Το βάρος του αγγίγματος θα έμενε πάνω τους και δεν τα αντέχουν. Κάνει κρύο και βρέχει δεν αντέχουν μου λέει μια φωνή και μια φωνή με αγκαλιάζει. Αυτή η άγια φωνή την ξέρω και δεν ήθελα να την αγγίξω. Μαζεύω τα δάχτυλα μου και φεύγω. Δεν θέλω να δω την φωνή της αφού δεν την είχα ποτέ. Μάζεψα τα δάχτυλα μου για να φύγω ….