Το πράσινο φύλλο του ουρανού, Χίβα Παναχί

 "Το πράσινο φύλλο του ουρανού



Ξέρω όταν με πιάνει πολυλογία

Ξεπερνώ τις ασταμάτητες σταγόνες της βροχής

Δίχως να νιώθω τον παγωμένο αέρα

Ξέρω γίνομαι μια παράλογη εποχή

Ξέρω πως γίνομαι κάτι παραπάνω από βροχή   

Οι νύχτες μου έγραφαν νότες στους βράχους

Μια ερωτευμένη θάλασσα

Κάτι νύχτες των κόκκινων ανεμών

Ξέρω όταν με πιάνει αυτή η  πολυλογία κλαίω

Μόνο αστραπές το  γνωρίζουν 

Ξέρω πως στις ρίζες των μαλλιών μου ζει ο ήλιος

Ακόμη μυρίζω το πράσινο φύλλο του ουρανού του  

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ ΜΟΥ "Το πράσινο φύλλο του ουρανού" Χίβα Παναχί, 28.2.2.16

Μικρές Γκρίνιες Μιας Γυναίκας, Χίβα Παναχί

Σήμερα γραφώ για τα τελευταία μου δάκρυα

Γραφώ από την κόλαση

Με βουβές πέτρες

Γραφώ για τα μεγάλα, τα  ατέλειωτα κύματα της

Να πέφτουν το ένα μετά το άλλο

Γραφώ για τα νυχτολούλουδα που έχασα

Για το δέρμα της καρδιάς μου που έσπασε

Η βροχή του παραθύρι μου αίμα

Και ένα  ξεριζωμένο γρασίδι σωτήρα  

14.2.2016 

* Kurdish art work by Mrs.Shilan Jabbar, Canada 

Μικρές Γκρίνιες Μιας Γυναίκας, Χίβα Παναχί

Από το νέο μου ποίημα'

Εγώ για τον θάνατο έχω τραγουδήσει

Του έστειλα μια νύχτα τα λευκά 

και τα ροζ γιασεμιά μου