Μικρές Γκρίνες Μιας Γυναίκας, Χίβα Παναχί

Οι ανάδρομες


Οι ανάδρομες  είναι οι καλύτερες. Κλείνω τα μάτια μου και χάνομαι στις χάρες, μυρωδιά της άνοιξης, γεύσεις καλοκαιριού, πολλές μελωδίες που ρέουν στο φθινόπωρο και στο χειμώνα. Η αγκαλιά του παππού και η  γιαγιά μου που αυστηρά και περήφανα να κοιτά.  Πόσο σας αγαπώ, αγαπώ το νόστος σας όπου γης και ουρανού.  

Μαρμαρωμένος πέλαγος, Χίβα Παναχί

Μαρμαρωμένος πέλαγος 


Κάτω απ'τα κυπαρίσσια ξεκινούν τα χρώματα  
Ο ακίβδηλος βροχερός πέλαγος
Και η χάση που  αγκαλιάζει τις συννεφιές  
Ασταμάτητες σταγόνες για να ξεδιψάσουν
Αυτοί που έφυγαν ήξεραν να μην φύγουν ποτέ 
Ως πέτρες βιώνουν τον αγέρα 
Ως πέτρες υπάρχουν κάτω ή πάνω σε θάμνους
Ως πέτρες πέφτουν σιωπηλά 
Έτσι ψήλωσε η σιγή. 
Στις ρίζες του κενού 
Στον ορίζοντα
10.3.2015 

( ένα κομμάτι από ένα μεγάλο ποίημα μου )

*Azad Saber Born in Sulaymaniyah south of Kurdistan ,He lives and works now in Amsterdam the Netherlands .