Master's degree in Hiva Panahi poetry by Mrs.M Varoudakis at Harokopio University of Athens

Harokopio University of Athens

Department of Home Economics and Ecology

PSP Education and Culture

Diploma thesis: Immigration Literature, the case of two writers from Iran

 The purpose of this thesis is to examine the depiction of immigration to

literary works of authors immigrants in order to show how this experience affects their authors. To achieve this investigation, the case study wasutilized, while the approach of the material was based on the method of content analysis, combined with the method of biographical interpretation .The research focuses on the study of two authors' works, who immigrated to Greece, Fereydoun Faryad (1949-2012) and Hiva Panahi (1980-), derived from Kurds of Iran. The research material is based on the work of the two authors adopted officially in Greek after their migrations.  In the theoretical part of this work, first is examined the historical - social  context that concerns the country of origin of the two authors, Iran. Then the meaning of '“foreign” is analyzed. Finally, it explores the concept of Immigrant Literature and attempted demonstrate the features of the course of study,

modern theories about related to this as well as the way of dealing with it in Greece.  The conclusion drawn from the analysis of the works of both authors is that, despite their differences in several places, also some similarities are presented between them, first as to the attitude towards their country before their migration, which is linked to the causes of their expatriation, and secondly as to capture the emotions that the immigration experience causes.  Also the attitude that the two authors form after the migration is similar, as far as it concerns their homeland and their host country. These two creators seem to be bound with both countries and form a complex identity, while in their works inter cultural elements are obviously presented.

03/12/2015, Athens 

A contribution creating with poetry in «Austerity Measures» Of Professor Karen Van Dyck, Hiva Panahi' s Poetry

The article is in German language

Nichts zu verlieren

«Austerity Measures» und die neue griechische Lyrik

"Der Brexit ist dem Grexit zuvorgekommen. Zwei schrecklich vereinfachende und auch noch holprig klingende Begriffe für die Summe all dessen, das Europa zurückbuchstabieren lässt ─ wer weiss, wie weit zurück? In bessere Zeiten zumindest der Lautmalerei, der Schallnachahmung und der Klangnachbildung scheint zurzeit die griechische Lyrik aufzubrechen ─ editorisch registriert wird das in England.
Die hervorragende Neogräzistin Karen Van Dyck, Professorin an der Columbia Universität in New York, hat vier Dutzend griechische Lyrikerinnen und Lyriker aufgespürt und teilweise gleich selbst ins Englische übersetzt, die im weiteren Sinne das Leben in den Jahren der griechischen Austerität tragisch besingen; Jahre, da vor den eigenen Küsten Abertausende von Flüchtlingen ertrinken.
Van Dyck hat mit sicherer Hand auch jene Stimmen in ihren sehr lesenswerten Band (Englisch/Griechisch) aufgenommen, die von den geografischen Rändern her auf Griechisch zu vernehmen sind oder die kurdische Griechin Hiva Panahi (Iran). Von ihr stammt das Gedicht «Ein Mensch aus Asche», das auch in dem Sammelband zu finden ist: Träume kommen von weither / Die Steine, die Vögel und ich nehmen neue Lebensformen an / Träume haben ihren eigenen Weg / Wir leben nun wie entfernte Träume........."

Perikles Monioudis
(Übertr. der Gedichte a. d. Griech.)

 http://www.neue-telegramme.ch/7034279/nichts-zu-verlieren

Μικρές Γκρίνιες Μιας Γυναίκας, Χίβα Παναχί

Η υψηλή αρετή είναι το δάκρυ να ακολουθείς το φως και μόνο φως.

Φευγαλέο και συχνά άπιαστο.  Έχει σχήμα, τρέχεις να το  προφτάσεις. Ένα σχήμα φευγαλέο, αμυδρό σκοτεινό, μια βαριά πρόκληση.  Μια πνοή, αναμένοντας τον θάνατο, την παύση σου ως  χαρά.  Ένα περιεχόμενο να εμβαθύνεις όσο πιο πολύ.  Εκεί στο βαθύ σκοτάδι μεγαλώνει η πίστη.  Εκεί στο φευγαλέο, στην δημιουργία, στην χαρά να ρέει η ζωή…..  

18.8.2016



 

A woman’s little gripes

The poets belong to a strange race. The gods created them while intoxicated. They know the secrets of the Gods. So as not to reveal all of their secrets, they gave the poets the gift of immortality.....

Μικρές Γκρίνιες Μιας Γυναίκας, Χίβα Παναχί

Οι ποιητές, ανήκουν σε ένα περίεργο γένος, τους έπλασαν οι θεοί την ώρα της μέθης. Γνωρίζουν τα μυστικά των θεών, και για να μην τα φανερώσουν όλα τους έδωσαν το δώρο της Αθανασίας ...

Κουρδική γλώσσα και λογοτεχνία' Δρ.Χίβα Παναχί

Κουρδική γλώσσα και λογοτεχνία' Δρ.Χίβα Παναχί
 
Είχα την τύχη να γεννηθώ σε μια από τις σημαντικότερες πόλεις του Κουρδιστάν στο σημερινό Ιράν. Η πρώτη γλώσσα που άνοιξα το στόμα μου να εκφραστώ ήταν κουρδικά. Τα ακούσματα μου ήταν κουρδικά. Έγινα δίγλωσση και στο σχολειό μαθαίναμε περσικά, τα κουρδικά απαγορευόταν. Και επειδή ήταν τα χρόνια του θεοκρατικού καθεστώτος έπρεπε να μάθω και Αραβικά. Φυσικά έμαθα και αγγλικά ως δυτική γλώσσα. Έμαθα τουρκικά διαβάζοντας Αζιζ Νασίν. Είχα μια άνεση να τα χειρίζομαι για αυτό στο σχολειό και μετέπειτα οι φίλοι συγγραφείς, Πέρσες στην Τεχεράνη με ενθάρρυναν να γράφω την ποίηση μου στα Φαρσί, δεν το έκανα ποτέ. Η κουρδική είναι αρχαία γλώσσα όπως τα ελληνικά και τα σανσκριτικά. Μόνο δεν έχουμε την αρχαία γραφή μας αλλιώς η γλώσσα σώζεται 100 στα 100. Τα περσικά 70 της 100 των λέξεων της είναι Αραβικά ενώ τα κουρδικά 98 100 των λέξεων είναι κουρδικά. Γιατί χάθηκε το αρχαίο αλφάβητο των "Αχμαινηδων" λόγο των πολέμων και συνεχόμενων εισβολών. Να φανταστείτε πως οι μεγαλύτεροι πόλεμοι της ιστορίας εδώ και 1000 χρόνια διαδραματίζεται κοντά ή πάνω στα κουρδικά εδάφη όπως και σήμερα έχουμε πόλεμο με το ΙΣΙΣ και όχι μόνο.
Τα κουρδικά έχει μια πιο αρχαΐζουσα μορφή που μιλιέται και αυτήν είναι τα Χαοραμι και βεβαίως δυο μεγάλους διαλέκτους, δηλαδή, Σορανι και Κορμαντζι. Η κουρδική σκέψη, η κουρδική κοσμοθεωρία συνέχισε μέσω την Παν πλούτη προφορική παράδοση και όχι μόνο. Οι μεταβολές των αλφάβητων δεν έγινε εμπόδιο έτσι ώστε να μην μεγάλο δημιουργήσουν οι άνθρωποι του πνεύματος. Το προνόμιο της κουρδικής γραμματολογίας είναι πως σε όλους του διαλέκτους έχουμε αριστουργήματα, στην ποίηση, ιστορία, θεολογία και φιλοσοφία.
Τα νεότερα κουρδικά γράφονται με δυο τύπους -αλφάβητου , τα Λατινικά και αυτό που είναι γνωστό ως Αραβικό που δεν είναι καθόλου αραβικό άλλα Σουμερικό. Κάποτε σε όλη την Αραβική Χερσονήσου επί του Μοχαμαντ, μόνο δυο άτομα ήξεραν να διαβάσουν και ο ίδιος ήταν αγράμματος, η δουλειά του είχε να κάνει με το εμπορείο. Στα ποιήματα μου κάποιες φορές, ίσως σαν αφυπνισμα κάνω αναφορά σε μερικά πράγματα που είναι γνωστά ως Αραβικά ή ισλαμικά μοτίβα ως ειρωνεία όχι ως "ανήκομεν".
Η κουρδική γραμματολογία, η κουρδική διανόηση ασταμάτητα σε όλες τις συνθήκες έχει υπάρξει άκρως δημιουργική. Εγώ ανήκω στην κουρδική διανόηση και δημιουργίας. Ο τρόπος με τον οποίο γράφω είναι μια πνοή, μια δύναμη που όταν με κυριαρχεί γίνομαι μια με αυτήν, γίνομαι πνοή. Με άλλα λόγια δεν συλλέγω λέξεις για να γράψω με γράφει κάτι πιο ανώτερο από μένα. Η σχέση μου με την Ελληνική γλώσσα είχε προηγηθεί πριν έρθω το 2000 στην Ελλάδα. Είχα γνωρίζει την φιλοσοφία πριν την ποίηση άλλα έστω μέσω των μεταφράσεων είχα διαβάσει παν πολλά ελληνικά έργα. Την ελληνική την έμαθα σε πολύ μικρο χρονικό διάστημα. Είχα πει στον πατέρα μου πως είναι σύνθετη γλώσσα σαν τα κουρδικά. Και στο πρώτο καιρό δοκίμασα τον αυτό μου ποιητικά. Τα ελληνικά δεν με καταπίεζε οπότε άνετα άρχισα να μεταγραφώ ή να μετά ονειρεύομαι ελληνικά. Αυτές που είχαν αναλάβει να δημιουργούν και στα ελληνικά, ήταν η πνοή και η αθωότητα μου, οι δίδυμες μούσες που κουβαλάω, η πνοή που είναι η ίδια και η αθωότητα μου που είναι μεγάλη ποια, και λέγεται αγνότητα. Στοιχεία τα οποία με κληροδότησε ο Μηδικό- κουρδικός πολιτισμός, αναπόσπαστο κομμάτι του παγκόσμιου πολιτισμού....

A Woman from Ashes

The butterflies of Kurdish mountains
 
Have two pairs of large wings covered with tiny scales, usually brightly coloured, and usually held upright when at rest. Butterflies fly by day, they have clubbed antennae or expansion, and usually fed with fresh air, fed with freedom. Their pain is unbearable but they go to the wind, moving forward or forward in space or time of freedom ...