Dr. Hiva Panahi is a contemporary independent academic &scholar, writer, poet, translator, of Kurdish descent, she was a fellow at the Mitterrand Foundation. She holds a Ph.D., in Political Social Sciences focusing on political sociology from Panteion University, Greece. As an author and poet, she has been distinguished internationally for her contribution to Classic Studies several times, her poetry included in various anthologies as well as Karen Van Dyke's Austerity Measures at NYRB.
Πέμπτη 30 Απριλίου 2015
Δευτέρα 27 Απριλίου 2015
Τετάρτη 15 Απριλίου 2015
Πέμπτη 26 Μαρτίου 2015
Μικρές Γκρίνες Μιας Γυναίκας, Χίβα Παναχί
"Η κόκκινη πέτρα"
Μόνο κάτω από την μεγάλη φεγγοβολιά
Γράφτηκε στην πέτρα η μελωδία των διαμαντιών
Ο άνεμος ροκάναει το χώμα
Άλλα το χώμα μετατρέπεται σε άστρο
Λαμπυρίζει στο αιώνιο χείμαρρο
Το βάδισμα χωρίζει το φως, χωρίζει την σκιά
Μόνο το βάδισμα βγάζει αχνή
Μόνο το βάδισμα απλώνεται όταν φέγγει έτσι
Σε ίσια γραμμή το φως, σε ίσια γραμμή το σκοτάδι
Χτυπά τις πέτρες για να λησμονήσεις τα δηλητηριασμένα φύλλα
Χτυπά το χώμα και άπλωσε το πόνο
Μυρίζουν δάκρυα τα χέρια
Μυρίζει το υγρό φως η ψύχη
Μυρίζει άνθος η καρδιά
Αυτή η νέα μπόρα γράφτηκε στην πέτρα
Κύλησε στα χείλια χαρμόσυνα
Δρόμος έμεινε πίσω,
Απάτητο, στην μεγάλη φεγγοβολιά
Να γίνεις ένα με το χώμα, ένα με την φωτιά
Έρχεται η άνοιξη με το άνθος της
Έρχονται οι γιορτές, τα κρασιά
Έχουμε πάει μακριά,
Στο βάθος το ποτάμι χείμαρρο
Η πρώτη ενότητα της τριλογίας Κόκκινη πέτρα
Χίβα Παναχί, 25,3,2015
Αθήνα
*Art work Ahmad Khalilifard from East Kurdistan, Sanandaj city
Μόνο κάτω από την μεγάλη φεγγοβολιά
Γράφτηκε στην πέτρα η μελωδία των διαμαντιών
Ο άνεμος ροκάναει το χώμα
Άλλα το χώμα μετατρέπεται σε άστρο
Λαμπυρίζει στο αιώνιο χείμαρρο
Το βάδισμα χωρίζει το φως, χωρίζει την σκιά
Μόνο το βάδισμα βγάζει αχνή
Μόνο το βάδισμα απλώνεται όταν φέγγει έτσι
Σε ίσια γραμμή το φως, σε ίσια γραμμή το σκοτάδι
Χτυπά τις πέτρες για να λησμονήσεις τα δηλητηριασμένα φύλλα
Χτυπά το χώμα και άπλωσε το πόνο
Μυρίζουν δάκρυα τα χέρια
Μυρίζει το υγρό φως η ψύχη
Μυρίζει άνθος η καρδιά
Αυτή η νέα μπόρα γράφτηκε στην πέτρα
Κύλησε στα χείλια χαρμόσυνα
Δρόμος έμεινε πίσω,
Απάτητο, στην μεγάλη φεγγοβολιά
Να γίνεις ένα με το χώμα, ένα με την φωτιά
Έρχεται η άνοιξη με το άνθος της
Έρχονται οι γιορτές, τα κρασιά
Έχουμε πάει μακριά,
Στο βάθος το ποτάμι χείμαρρο
Η πρώτη ενότητα της τριλογίας Κόκκινη πέτρα
Χίβα Παναχί, 25,3,2015
Αθήνα
*Art work Ahmad Khalilifard from East Kurdistan, Sanandaj city
Τρίτη 17 Μαρτίου 2015
Μικρές Γκρίνες Μιας Γυναίκας, Χίβα Παναχί
Οι ανάδρομες
Οι ανάδρομες είναι οι καλύτερες. Κλείνω τα μάτια μου και χάνομαι στις χάρες, μυρωδιά της άνοιξης, γεύσεις καλοκαιριού, πολλές μελωδίες που ρέουν στο φθινόπωρο και στο χειμώνα. Η αγκαλιά του παππού και η γιαγιά μου που αυστηρά και περήφανα να κοιτά. Πόσο σας αγαπώ, αγαπώ το νόστος σας όπου γης και ουρανού.
Οι ανάδρομες είναι οι καλύτερες. Κλείνω τα μάτια μου και χάνομαι στις χάρες, μυρωδιά της άνοιξης, γεύσεις καλοκαιριού, πολλές μελωδίες που ρέουν στο φθινόπωρο και στο χειμώνα. Η αγκαλιά του παππού και η γιαγιά μου που αυστηρά και περήφανα να κοιτά. Πόσο σας αγαπώ, αγαπώ το νόστος σας όπου γης και ουρανού.
Δευτέρα 9 Μαρτίου 2015
Μαρμαρωμένος πέλαγος, Χίβα Παναχί
Μαρμαρωμένος πέλαγος
Κάτω απ'τα κυπαρίσσια ξεκινούν τα χρώματα
Ο ακίβδηλος βροχερός πέλαγος
Και η χάση που αγκαλιάζει τις συννεφιές
Ασταμάτητες σταγόνες για να ξεδιψάσουν
Αυτοί που έφυγαν ήξεραν να μην φύγουν ποτέ
Ως πέτρες βιώνουν τον αγέρα
Ως πέτρες υπάρχουν κάτω ή πάνω σε θάμνους
Ως πέτρες πέφτουν σιωπηλά
Έτσι ψήλωσε η σιγή.
Στις ρίζες του κενού
Στον ορίζοντα
10.3.2015
( ένα κομμάτι από ένα μεγάλο ποίημα μου )
*Azad Saber Born in Sulaymaniyah south of Kurdistan ,He lives and works now in Amsterdam the Netherlands .
Δευτέρα 29 Δεκεμβρίου 2014
Μικρές Γκρίνες Μιας Γυναίκας, Χίβα Παναχί
Φωλιά
Σ' αυτήν την φωλιά που εγκαταλείπω
Που στον άνεμο της έγραφα βροχή
Στο βουνό της νόηση και υπομονή
Σ' αυτήν την φωλιά ζούσε μαζί μου ο Προμηθέας
Ακέραιος άλλα παν ευαίσθητος
Πόσες νύχτες περάσαμε μαζί στην βροχή;
Πόσες ψυχρές που ήρθαν από θερμά πρόσωπα;
Όμως ως Δεσμώτες κανένα παράπονο
Σ' αυτήν την φωλιά που εγκαταλείπω
Σφιχτοδεμένη σάρκα των ονείρων μου
Και βλέπω να με ακολουθούσουν
29.12.2014
Αθήνα, Χίβα Παναχί
*Art work of Kamal Ridha born in Sulimanya south of Kurdistan , He lives and works now in Göteborg in Sweden .
Σ' αυτήν την φωλιά που εγκαταλείπω
Που στον άνεμο της έγραφα βροχή
Στο βουνό της νόηση και υπομονή
Σ' αυτήν την φωλιά ζούσε μαζί μου ο Προμηθέας
Ακέραιος άλλα παν ευαίσθητος
Πόσες νύχτες περάσαμε μαζί στην βροχή;
Πόσες ψυχρές που ήρθαν από θερμά πρόσωπα;
Όμως ως Δεσμώτες κανένα παράπονο
Σ' αυτήν την φωλιά που εγκαταλείπω
Σφιχτοδεμένη σάρκα των ονείρων μου
Και βλέπω να με ακολουθούσουν
29.12.2014
Αθήνα, Χίβα Παναχί
*Art work of Kamal Ridha born in Sulimanya south of Kurdistan , He lives and works now in Göteborg in Sweden .
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
A Woman from Ashes
When the sun descends on Earth and guides us, then we speak of the age of innocence.... 26 of March, 2024
-
Whatever you need to put your legs on the earth again, you need again the same exercise that we called courage. Whatever course you decid...
-
I couldn't deny the cold weather of 2012; it had permeated every part of my body with this unusual freezing, and my breaths came wi...