Τρίτη 9 Δεκεμβρίου 2014

Μικρές Γκρίνες Μιας Γυναίκας, Χίβα Παναχί

Είσαι ήλιος σ'μάτια μου 

Μ' στα μάτια μου υπάρχει ένας ήλιος που σου μοιάζει 
Ως πρωί ζεσταίνομαι με τις ανάσες του
Υφαίνω λαμπερά άστρα 
Ο ουρανός μοσχοβολάει  
Μ'στα μάτια μου υπάρχει ένας ήλιος  μεγάλος  
Ένας σεμνός ήλιος 
Ένας ήλιος αρχαίος και ζωντανός  
Ξέρει από άνοιξη και τις πεδιάδες 
Ξέρει από βουνά, από θάλασσα 
Το σκοτάδι  ήρθε ανελέητο 
Χρόνιζε στα βάθη της γης 
Σκορπώντας ασύμμετρα την πνοή του 
Τα χεριά σου  φύτεψαν μια λεβάντα βροχερή 
Έτσι έγινα κρίνο
Μ'στα μάτια μου υπάρχουν τόσα 
Βλέπω τόσα και τόσα 
 Μ'στα μάτια μου μείνε 
Να δεις μια χούφτα από τα μαλλιά μιας κουρδισσας που πολεμάει στην Κομπάνι
Ενώ το επόμενο λεπτό γίνεται μουσική
Γίνεται πίνακα ζωγραφική 
Έπειτα κοιμάται στο ωκεανό   
Οι άνθρωποι από τον ήλιο γεννιούνται 
Οι άνθρωποι συνεχίζουν στο ατελείωτο  
Η ζωή στα χεριά μου είναι βροχή 
Η πόλη είναι βροχή, η χαρά είναι βροχή 
Μ'στα μάτια μου ένας ήλιος υπάρχει 
Είσαι τα μάτια μου κι εγώ βροχερό χώμα 
Εμείς οι άνθρωποι για πάντα   ...

Χίβα Παναχί, Αθήνα 
9.12.2014




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

A Woman from Ashes

  When the sun descends on Earth and guides us, then we speak about the age of innocence....    26 of March, 2024